
Γράφει η Φιλόλογος, Πόπη Ντόβα – Μπαζάκα
“Το περιπολικό δεν είναι ΤΑΞΙ” λέει ο αστυνομικός της Άμεσης Δράσης .Είναι αυτή η φράση του τηλεφωνητή που ηχεί ακόμα στα αφτιά μιας ολόκληρης χώρας. Θα περίμενε κανείς μία άμεση κινητοποίηση ή μια συμβουλή προς τη νεαρή γυναίκα που διέτρεχε άμεσο κίνδυνο η ζωή της από τον μετέπειτα δολοφόνο της, να επιστρέψει ταχύτατα στο αστυνομικό τμήμα , ωστόσο νωχελικά και με βραδύτητα ο εν λόγω αστυνομικός έμεινε πιστός στο Πρωτόκολλο.
Όλες αυτές τις μέρες η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου ξεχείλισε. Πολλοί άνθρωποι συρρέουν έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων φωνάζοντας συνθήματα με μεγάλο θυμό για την 28χρονη Κυριακή, η οποία υπήρξε το 5ο θύμα γυναικοκτονίας το 2024.
. Μία ανείπωτη τραγωδία όπου η νεαρή γυναίκα έφυγε με τραγικό τρόπο από τη ζωή μπροστά στον Θεσμό προστασίας και ασφάλειας των πολιτών.
Λευκά τριαντάφυλλα , κεράκια και φαναράκια πλημμύρισαν το σημείο όπου η αδικοχαμένη Κυριακή άφησε την τελευταία της πνοή.
Το αίμα της άμοιρης 28χρονης που άφησε το αποτύπωμά του δίπλα στο Αστυνομικό Τμήμα φέρνει στο νου μας ανατριχιαστικές εικόνες.Ακούμε τις τελευταίες της λέξεις “χάνομαι ,είναι εδώ” Νιώθουμε φρίκη και αποτροπιασμό που ο πρώην φίλος της, θεωρώντας την κτήμα του, τη δολοφονεί ,της αφαιρεί τη ζωή που δεν έζησε ,τη στερεί από τους γονείς της που τη μεγάλωσαν με δυσκολίες ,για να τη χάσουν άδικα και αναίτια από τον σκληρό δολοφόνο, πρώην σύντροφό της ,την ώρα μάλιστα που συνομιλεί με την Αστυνομία έξω από το φυλάκιο.
Έτσι , η κόκκινη κηλίδα γίνεται αφετηρία σκέψεων και συλλογισμών
Καταρχάς η απώλεια ενός νέου ανθρώπου, μιας ακόμη γυναικοκτονίας κάτω από απίστευτες συνθήκες.
Θα μπορούσε, επίσης ,να αποφευχθεί το μοιραίο, αν προσφερόταν έγκαιρα η απαιτούμενη βοήθεια.
Υπάρχουν, ακόμη, και άλλες επιπτώσεις αυτού του δράματος ,όπως η αίσθηση της έλλειψης προστασίας προς τον πολίτη είτε από ασυνειδησία είτε από αδιαφορία ή από ανεπαρκή εκπαίδευση των αστυνομικών υπαλλήλων ή από την ακαταλληλότητα κάποιων , καθότι είναι γνωστό ότι εκκρεμούν ποινικές υποθέσεις εις βάρος αστυνομικών που δυστυχώς στελεχώνουν ακόμη τα Σώματα Ασφαλείας .
Η καταγραφή μιας τέτοιας κατάστασης οδηγεί στη διατάραξη της εμπιστοσύνης της κοινωνίας προς τους θεσμούς, με αποτέλεσμα να εντείνεται το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου στους πολίτες και να επηρεάζεται ο ψυχισμός τους.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε έξαρση της έμφυλης βίας και αύξηση των γυναικοκτονιών.
Η αίσθηση της ανομίας είναι διάχυτη μαζί με την εμπεδωμένη αντίληψη της ατιμωρησίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία λειτουργεί σωστά, όταν κάποιος που κινδυνεύει η ζωή του τρέχει στο Αστυνομικό Τμήμα και λαμβάνει την προστασία του.
Κατά κοινή ομολογία το έργο της Αστυνομίας αποτελεί το θεμέλιο λίθο μιας δημοκρατικής κοινωνίας.Γι’ αυτό επιβάλλεται τα στελέχη της να είναι άνθρωποι έντιμοι, δίκαιοι ,ειλικρινείς ,αμερόληπτοι και συμπαραστάτες κάθε πολίτη, γιατί τότε απολαμβάνουν την γενική εκτίμηση και τον σεβασμό των πολιτών.
Από την άλλη και οι πολίτες δεν πρέπει να απεκδύονται των ευθυνών τους ,να πειθαρχούν στους νόμους και στα θεσμοθετημένα όργανα της τάξεως που καθήκον έχουν να συμβάλλουν στην ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων.
Ακόμη , η ευσυνειδησία ο επαγγελματισμός και η άριστη εκπαίδευση – έργο της πολιτείας- είναι τα εφόδια εκείνα που καθιστούν τα στελέχη της Αστυνομίας ικανά να υπερασπίζονται τον πολίτη και όχι να τον ταλαιπωρούν.
Όταν, λοιπόν, ο αστυνομικός δεν ενσαρκώνει την εξουσία αλλά το σύμβολο της εξουσίας επιτυγχάνεται η καλή σχέση πολίτη- αστυνομικού
Είναι, πράγματι, λυπηρό και τραγικό να βιώνουμε αντικοινωνικά φαινόμενα, όπως τις γυναικοκτονίες από άτομα που έχουν τάση προς το έγκλημα , είναι ψυχικά διαταραγμένα ή προέρχονται από μη συγκροτημένες και μη ισορροπημένες οικογένειες με πολλά προβλήματα.
Δυστυχώς ,όμως, η κοινωνική κατάσταση τείνει προς το χειρότερο και το έγκλημα ολοένα και περισσότερο παίρνει απειλητικές διαστάσεις.
Κατα ταύτα απαιτούνται δραστικά μέτρα εκ μέρους της Πολιτείας, όπως ψυχοκοινωνική και νομική στήριξη στα θύματα της έμφυλης βίας.
Επιπλέον , να γίνεται συνεχής έλεγχος στις περιπτώσεις των γυναικών – θυμάτων που βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να καταγγείλουν βιασμούς , ξυλοδαρμούς και δολοφονικά σύνδρομα από επίδοξους δολοφόνους .
Και φυσικά , να υλοποιηθούν όλες οι συστάσεις της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών σύμφωνα με τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.