Τα 80 χρόνια της απελευθέρωσης του Αγρινίου από τα γερμανικά – ναζιστικά στρατεύματα κατοχής που σημείωσε ο ΕΛΑΣ, τίμησε με εκδήλωσή της η ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και το Παράρτημα Αγρινίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, το βράδυ της Τετάρτης.
Το “παρών” στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, έδωσε κόσμος κάθε ηλικίας, χαιρετίζοντας την πάλη και του λαού της πόλης που στις 14 Σεπτέμβρη 1944 απελευθερωνόταν, απ’ τους ναζί.
Στην ομιλία του, ο Γιάννης Καρναβιάς, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας και περιφερειακός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αφού αναφέρθηκε εισαγωγικά στα 11 χρόνια από τη δολοφονία του μουσικού Παύλου Φύσσα από τους επίσης ναζί-εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, καλώντας σε σταθερή καταδίκη του φασισμού και του καπιταλιστικού συστήματος που τον γεννά, στάθηκε στα γεγονότα και τα πρόσωπα της τότε εποχής, στη δράση του Κόμματος και των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, όπως και στη συμβολή της ΕΣΣΔ για την πορεία νίκης των λαών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων:
“Ο αγώνας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ γέννησε χιλιάδες αγωνιστές, χιλιάδες ιστορίες ανώνυμων και επώνυμων ηρώων, που με τις πράξεις τους έγραψαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία της αλύγιστης πάλης και το κυριότερο γεμίζουν εμάς σήμερα 80 χρόνια μετά, δύναμη για να αντιμετωπίσουμε το δικό μας Γολγοθά, να επιλέξουμε το σωστό αλλά δύσβατο μονοπάτι, το μονοπάτι του αγώνα. Μας δείχνουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, ακόμα και αν έτσι φαίνεται.
Γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ, γιατί νιώθουμε και ευθύνη απέναντι ιδιαίτερα στη νέα βάρδια των κομμουνιστών, συνολικά στη νεολαία. Όχι απλά για να μάθει, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αλλά για να αντλήσει πείρα, συμπεράσματα, πείσμα. Για να ανακαλύψουν το μεγαλείο της αφοσίωσης στα δίκια του λαού, τη δύναμη της οργάνωσης και της αντίστασης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες”.
Στάθηκε και στα συμπεράσματα απ’ την πάλη του ΚΚΕ και του λαού την ηρωική δεκαετία του 1940 πριν και μετά την απελευθέρωση το 1944 και αναφερόμενος στο σήμερα, επεσήμανε:
“Είναι εποχή αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ο άνθρωπος έφτασε από τη χρήση μηχανών στη βιομηχανική παραγωγή, στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην καθημερινή του ζωή.
Όμως, γιατί δεν αντιστοιχίζεται αυτή η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας με αναβάθμιση της κάλυψης των κοινωνικών αναγκών, αλλά αποτελεί ακόμη κι αυτή πολυτέλεια για λίγους κι εκλεκτούς;
Δείτε για παράδειγμα: Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της τηλεϊατρικής είναι μια πραγματικότητα, η κατάσταση στην υγεία χειροτερεύει διαρκώς με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση.
Ποια μεγαλύτερη απόδειξη από τις ανατιμήσεις έως 450% σε χιλιάδες φάρμακα, με τεράστια κέρδη για τις φαρμακοβιομηχανίες;
Ποια μεγαλύτερη απόδειξη από την επιβάρυνση του λαού με επιπλέον 30 εκατομμύρια ευρώ σε πληρωμές για την υγεία-εμπόρευμα;
Τα ίδια και στην παιδεία. Τα σχολεία άνοιξαν πάλι με κενά, που οδηγούν μέχρι και σε αδυναμία πραγματοποίησης κατευθύνσεων σε ορισμένα. Στο Νομό μας θα κοπούν 40 τμήματα φέτος. Πολλά από τα σχολικά κτίρια είναι ακατάλληλα, με τους δήμους να καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Αλήθεια, γιατί δεν αξιοποιούνται οι μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για γρήγορη και ασφαλή κατασκευή σύγχρονων σχολικών κτιρίων και υποδομών;
Ενώ, ακόμη κι όταν αυτό γίνεται, πολλά από τα έργα είναι με ΣΔΙΤ, δηλαδή επί της ουσίας τα λεφτά του ελληνικού λαού, δίνονται φιλέτα στους ιδιώτες;”.
Κάλεσε τέλος σε συμπόρευση με το ΚΚΕ και την πρόταση διεξόδου του, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ, την κοινή στρατηγική της με τα άλλα αστικά κόμματα, σημειώνοντας πως κανένας λαϊκός άνθρωπος δεν πρέπει να ξεγελαστεί απ’ τις διεργασίες στη σοσιαλδημοκρατία και όσα σημειώνονται σε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α. για να βρεθεί εναλλακτικό αστικό κυβερνητικό σχήμα, Και κατέληξε:
“Η ακούραστη δουλειά των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών για να δυναμώσει αυτή η προοπτική είναι η καλύτερη τιμή στους τιμημένους νεκρούς μας !
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της ΟΠΛΑ, του ΔΣΕ, των κατοπινών δύσκολων χρόνων των διώξεων, των φυλακίσεων και των εξοριών. Γράψαμε ιστορία, συνεχίζουμε, θα νικήσουμε!”.
Εκ μέρους του παραρτήματος Αγρινίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ χαιρετισμό απεύθυνε η Δήμητρα Αλεξά.Η εκδήλωση έκλεισε με προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ «Οι παρτιζάνοι των Αθηνών».
Βίντεο με τον χαιρετισμό της Δήμητρας Αλεξά:
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΝΑΒΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 80η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΑΣ
Σήμερα είναι μία ξεχωριστή στιγμή για όλο το Αγρίνιο.
Κλείσαμε το Σάββατο 80 χρόνια από την απελευθέρωση του Αγρινίου. Αυτή η επέτειος ξαναφέρνει στην ιστορική μνήμη το τεράστιο κατόρθωμα της ασίγαστης πάλης με όλες τις μορφές και βασικά την ένοπλη, κατά της ναζιστικής κατοχής από τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές και τους συμμάχους τους, Ιταλούς και Βούλγαρους, που ήταν έργο των λαϊκών δυνάμεων, με επικεφαλής το ΚΚΕ.
Τιμή και δόξα σε αυτούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών, που εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, πέρασαν πολλά δεινά για να κρατήσουν άσβεστη τη φλόγα του αγώνα, του ηρωικού παραδείγματος, της ιστορικής συνέχειας, για να ξημερώσει ένα καλύτερο μέλλον για τις νέες γενιές. Το ΚΚΕ με σεβασμό υποκλίνεται μπροστά τους.
Τιμάμε και υπερασπιζόμαστε την τεράστια προσφορά της ΕΣΣΔ που σήκωσε το κύριο βάρος του πολέμου, καθηλώνοντας 200 γερμανικές μεραρχίες, στο ανατολικό μέτωπο! Το ΚΚΕ με σεβασμό υποκλίνεται μπροστά τους.
Ο αγώνας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ γέννησε χιλιάδες αγωνιστές, χιλιάδες ιστορίες ανώνυμων και επώνυμων ηρώων, που με τις πράξεις τους έγραψαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία της αλύγιστης πάλης και το κυριότερο γεμίζουν εμάς σήμερα 80 χρόνια μετά, δύναμη για να αντιμετωπίσουμε το δικό μας Γολγοθά, να επιλέξουμε το σωστό αλλά δύσβατο μονοπάτι, το μονοπάτι του αγώνα. Μας δείχνουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, ακόμα και αν έτσι φαίνεται.
Γι αυτό είμαστε σήμερα εδώ, γιατί νιώθουμε και ευθύνη απέναντι ιδιαίτερα στη νέα βάρδια των κομμουνιστών, συνολικά στη νεολαία. Όχι απλά για να μάθει, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αλλά για να αντλήσει πείρα, συμπεράσματα, πείσμα. Για να ανακαλύψουν το μεγαλείο της αφοσίωσης στα δίκια του λαού, τη δύναμη της οργάνωσης και της αντίστασης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες
Να μάθουν την ιστορική αλήθεια και να βρουν τα δικά τους πρότυπα στον αγώνα για μία καλύτερη ζωή. Τέτοια αναρίθμητα πρότυπα είναι η Ήλεκτρα Αποστόλου, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, η δικιά μας Μαρία Δημάδη που στις 31 Αυγούστου, φέτος, συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από τη δολοφονία της από τα Τάγματα Ασφαλείας, επειδή στάθηκε με το μέρος του ΕΑΜ και τους πρωτοπόρους κομμουνιστές, στηρίζοντας τον αγώνα της απελευθέρωσης, βγάζοντας σε πέρας τη σημαντικότατη δουλειά της, ως πληροφοριοδότης της αντίστασης, οι 200 της Καισαριανής, οι 120 του Αγρινίου, της Μεγάλης Παρασκευής. Τέτοιο πρότυπο είναι και ο Γεράσιμος Αυγερόπουλος, διοικητή της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσε το Αγρίνιο. Που πέρασε από όλα τα μετερίζια του αγώνα, εξορίστηκε από το ‘48 σε Ικαρία-Μακρόνησο-Αϊ Στράτη. Ενώ η Χούντα μερικά χρόνια αργότερα, από την πρώτη μέρα τον συνέλαβε και τον έστειλε στη Γιούρα, παρότι ήταν 80 ετών. Είναι ο ίδιος που έδιωξε τον Παττακό όταν ζήτησε να τον δει.
Και η λίστα αυτή ποτισμένη με αίμα είναι ατελείωτη. Αυτή η λίστα είναι και πέραν των άλλων η καλύτερη απόδειξη ότι για τους κομμουνιστές τα λόγια δεν διαφέρουν από τις πράξεις μας.
Το σύστημα όμως ξέρει καλά να δουλεύει την αντιπαράθεση εναντίον μας από όλες τις πλευρές, από την χυδαία, ακραία ρητορική, μέχρι την δήθεν αριστερή, την μερική διαστρέβλωση, το ξαναδιάβασμα της ιστορίας όπως τους βολεύει κάθε φορά.
Διάφοροι καλοθελητές μιλάνε για την Ιστορία του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, θέλοντας ουσιαστικά να την απογυμνώσουν από τη θεμελιακή σχέση της με το ΚΚΕ. Ακόμα κι όταν δεν αγνοούν αυτήν τη σχέση, επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν τα ουσιαστικά ταξικά συμπεράσματα, που έδωσε εκείνη η ιστορική φάση, για τις στρατηγικές αδυναμίες του ΚΚΕ, αλλά και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που στοίχισαν στην προοπτική απαλλαγής του λαού από την εκμετάλλευση.
Όλοι αυτοί θέλουν να κρύψουν την αλήθεια από τον λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία. Ότι την ίδια ώρα που τόσοι και τόσες έδιναν ακόμα και τη ζωή τους μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ με μπροστάρη και καθοδηγητή το ΚΚΕ, η αστική τάξη και τα κόμματά της είτε συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, είτε έφυγαν στο εξωτερικό και από το εσωτερικό ραδιουργούσαν ενάντια στον ΕΛΑΣ, τον μαχόμενο λαό.
Όμως το ΚΚΕ έχει τη γνώση, τη δύναμη ν’ αντιπαλέψει, ν’ αποδυναμώσει κάθε επιχείρηση παραχάραξης, διαστρέβλωσης της Ιστορίας του και του κινήματος στη χώρα μας. Η εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων αποτελεί πάντα για τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βήμα ιδεολογικής και πολιτικής ισχυροποίησης, για το εργατικό – λαϊκό κίνημα βήμα ταξικής προσέγγισης και ατσαλώματος λαϊκών αγωνιστών.
Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό Κόμμα στην ελληνική κοινωνία που μελετά την Ιστορία, πρώτα από όλα τη δική του, χωρίς να καλύπτει λάθη και αδυναμίες, ακόμα και για θέματα που μπορεί να είναι και επώδυνα για τους αγνούς αγωνιστές, γι’ αυτούς που πραγματικά πονάνε για την υπόθεσή μας. Μελετάμε σε βάθος αιτίες που γέννησαν προβλήματα, παρεκκλίσεις, ανατροπές. Έχουμε βαθύτατη γνώση ότι η Ιστορία είναι έργο και δημιουργία τελικά μόνο των ίδιων των λαϊκών μαζών. Είχαμε χρέος (και το κάναμε) να μελετήσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα, γιατί δεν κατάφερε το Κόμμα μας να φέρει σε πέρας το καθήκον της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας την περίοδο της Απελευθέρωσης, να κατακτήσει αυτήν τη νέα κοινωνία, που μέσα στα μαύρα χρόνια της κατοχής οραματιζόταν.
Η ουσία εδώ βρίσκεται στο γεγονός ότι το ΚΚΕ, κάτω από την επίδραση των στρατηγικών επεξεργασιών του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και της δικής του στρατηγικής, δεν μπόρεσε να συνδέσει στην πράξη τον ηρωικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιήσει τις συνθήκες επαναστατικής κατάστασης που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα κατά την Απελευθέρωση, τον ευνοϊκό συσχετισμό δυνάμεων.
Το ΚΚΕ, κάτω από αυτήν τη γραμμή, πριν από την Απελευθέρωση, αποδέχτηκε απαράδεκτους συμβιβασμούς, με την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο βρετανικό στρατηγείο Μ. Ανατολής και με τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ συμμετείχαν με υπουργούς στη συγκρότηση κυβέρνησης “εθνικής ενότητας”, το διάστημα Σεπτέμβρη – Δεκέμβρη 1944. Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη, όχι γιατί το ΚΚΕ και το ΕΑΜ αθέτησαν τις συμφωνίες τους, αλλά γιατί ο εγχώριος ταξικός αντίπαλος, μαζί με τους συμμάχους του έσπρωξε ΚΚΕ – ΕΑΜ στις συμφωνίες μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο, να επιτεθεί πισώπλατα, πράγμα που έκανε με τη λευκή τρομοκρατία, σ’ όλη την Ελλάδα, ξεκινώντας ένα όργιο τρομοκρατίας, εκτελέσεων και διώξεων. Το ΚΚΕ αρνήθηκε τη βία που επέβαλε η κυβέρνηση της “εθνικής ενότητας” (του Λιβάνου) κι όχι το “γράμμα” της Συμφωνίας.
Μονόδρομος για το ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα ήταν ο τρίχρονος ένοπλος λαϊκός αγώνας του ΔΣΕ (1946 – 1949). Ο ένδοξος αυτός αγώνας εξέφραζε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού ενάντια στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και καταπιεστών του και αποτελεί μία από τις κορυφαίες εκδηλώσεις της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα, παρακαταθήκη για τη συνέχιση της ταξικής πάλης με άλλες μορφές. Δίχως τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική ενίσχυση της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ, η αστική τάξη στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να νικήσει, παρά το γεγονός ότι στην επίθεσή της απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα σταδιακά πέρασε το σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων.
Μπροστά στο δίλημμα “υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση”, το λαϊκό κίνημα επέλεξε τον δεύτερο δρόμο. Ο ΔΣΕ είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι οι κοινωνικές αντιθέσεις δεν χωράνε στα ιδεολογήματα της λεγόμενης εθνικής ομοψυχίας και της κατάργησης των ταξικών διαχωριστικών γραμμών. Ο ΔΣΕ έσωσε την τιμή του λαού και του ΚΚΕ.
Ξέρουμε εξάλλου ότι πάντα έπαιρνε και παίρνει τα μέτρα της η άρχουσα τάξη απέναντι στο ΚΚΕ. Προσαρμόζει και ξαναπροσαρμόζει την τακτική της, πότε με το καρότο, πότε με το μαστίγιο.
Σήμερα που φαίνεται πιο ισχυρή από ποτέ η αστική εξουσία, σήμερα που δείχνει τα δόντια του το άδικο σύστημα σε κάθε πλευρά της ζωής των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, σήμερα δείχνει ταυτόχρονα και την αδυναμία του.
Ας σκεφτούμε: Γιατί προσπαθεί να βάλει στο γύψο τις λαϊκές διαδηλώσεις, αν αυτές είναι δίχως αποτέλεσμα και μάταιες; Γιατί το ίδιο το κράτος βάζει χέρι περιορισμού στο απεργιακό δικαίωμα, στη λειτουργία των συνδικάτων, αν η ταξική πάλη είναι ξεπερασμένη υπόθεση; Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση, χρηματοδοτεί με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την προώθηση της επικίνδυνης, ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων, την ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό; Γιατί φουντώνει με διάφορα μέσα ο αντικομμουνισμός, η επιχείρηση να έρθει η ιστορική αλήθεια με τα πόδια πάνω; Γιατί δυναμώνει η επίθεση στο ΚΚΕ;
Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η πολιτική τους είναι αδιέξοδη, θα γεννήσει αντιδράσεις, αντιδράσεις που αν συνδυαστούν με την πολιτική του ΚΚΕ θα γίνουν σεισμοί, σεισμοί που οι ρωγμές τους θα φτάσουν σε όλο τον κόσμο. Για αυτό και παίρνουν τα μέτρα τους.
Φίλες και Φίλοι
Η πολιτική συγκυρία μέσα στην οποία γιορτάζεται φέτος η 80η επέτειος της Απελευθέρωσης του Αγρινίου από το ναζιστικό ζυγό, είναι ιδιαίτερη.
Είναι εποχή αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ο άνθρωπος έφτασε από τη χρήση μηχανών στη βιομηχανική παραγωγή, στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην καθημερινή του ζωή.
Όμως, γιατί δεν αντιστοιχίζεται αυτή η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας με αναβάθμιση της κάλυψης των κοινωνικών αναγκών, αλλά αποτελεί ακόμη κι αυτή πολυτέλεια για λίγους κι εκλεκτούς;
Δείτε για παράδειγμα: Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της τηλεϊατρικής είναι μια πραγματικότητα, η κατάσταση στην υγεία χειροτερεύει διαρκώς με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση.
Ποια μεγαλύτερη απόδειξη από τις ανατιμήσεις έως 450% σε χιλιάδες φάρμακα, με τεράστια κέρδη για τις φαρμακοβιομηχανίες;
Ποια μεγαλύτερη απόδειξη από την επιβάρυνση του λαού με επιπλέον 30 εκατομμύρια ευρώ σε πληρωμές για την υγεία-εμπόρευμα;
Τα ίδια και στην παιδεία. Τα σχολεία άνοιξαν πάλι με κενά, που οδηγούν μέχρι και σε αδυναμία πραγματοποίησης κατευθύνσεων σε ορισμένα. Στο Νομό μας θα κοπούν 40 τμήματα φέτος. Πολλά από τα σχολικά κτίρια είναι ακατάλληλα, με τους δήμους να καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Αλήθεια, γιατί δεν αξιοποιούνται οι μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για γρήγορη και ασφαλή κατασκευή σύγχρονων σχολικών κτιρίων και υποδομών;
Ενώ, ακόμη κι όταν αυτό γίνεται, πολλά από τα έργα είναι με ΣΔΙΤ, δηλαδή επί της ουσίας τα λεφτά του ελληνικού λαού, δίνονται φιλέτα στους ιδιώτες;
Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι.
Μπροστά μας έχουμε μια περίοδο που μαζί με δυσκολίες, εμπεριέχει νέες σημαντικές δυνατότητες.
Τα περιθώρια ελιγμών για την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα στενεύουν, κάτω από τους ασφυκτικούς στόχους του εγχώριου κεφαλαίου και των στρατηγικών του επιλογών.
Από τη μία η κυβέρνηση, όσο και να θέλει να παρουσιάσει το άσπρο – μαύρο και παρά την εκλογική της μείωση, προχωράει αποφασιστικά το αντιλαϊκό της έργο.
Γιατί η πολιτική των κυβερνήσεων δεν παίρνει εντολές από τον λαό, αλλά από τα μεγάλα αφεντικά, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές που θέλουν επιπλέον ώρες απλήρωτης δουλειάς με μισθούς παγωμένους, επιπλέον πακέτα χρηματοδότησης από τη φοροληστεία του λαού, επιπλέον φοροαπαλλαγές και δωράκια για τους ίδιους.
Από την άλλη, τα κόμματα της ξεφτισμένης, «άχρωμης και άοσμης» πλέον σοσιαλδημοκρατίας, οδήγησαν στην απογοήτευση ακόμη και τους τελευταίους αμετανόητους, αφού πρώτα είχαν στείλει σπίτι τους πολλές χιλιάδες απλούς λαϊκούς ανθρώπους, που κατά καιρούς πίστεψαν σε αυτά τα κόμματα.
Οι διεργασίες που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα ριάλιτι κακής ποιότητας, που μέχρι κι αυτά μπορεί να έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ένα μάτσο αρχηγίσκοι, που τσακώνονται για την καρέκλα, μακριά από τα λαϊκά προβλήματα, και πολλοί περισσότεροι “αυλικοί”, που σήμερα είναι με τον έναν και αύριο προσκολλώνται στον άλλον, αλλά βέβαια όταν χρειαστεί όλοι αυτοί διαθέσιμοι για να ψηφίσουν αντιλαϊκά μέτρα και συμφωνίες.
Η σύμπλευσή τους σε όλα τα στρατηγικά ζητήματα έχει δώσει αέρα στα πανιά της κυβέρνησης να ξεδιπλώνει την επίθεσή της απέναντι στο λαό!
Αυτές οι δυνάμεις είναι τα πιο χρήσιμα δεκανίκια του συστήματος, που σε κάθε εκδοχή τους ξεπλένουν μέρα-νύχτα την ΕΕ των μονοπωλίων, των λόμπι και των πολέμων, λέγοντας πως η κυβέρνηση μας απομακρύνει δήθεν από αυτή, ενώ το πρόβλημα είναι ότι κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Προβάλλουν ότι ο καπιταλισμός, παρά τα προβλήματά του είναι το καλύτερο σύστημα που θα μπορούσαμε να ζούμε, πως δεν υπάρχει εναλλακτική στη βαρβαρότητα και προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους πως μπορούν να συμβιβαστούν τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εκμεταλλευόμενων με αυτές των εκμεταλλευτών τους.
Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η κατάσταση στην περιοχή μας μυρίζει μπαρούτι, η όξυνση της σύγκρουσης στο μέτωπο της Ουκρανίας, η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, να συνεχίσουν τη στήριξή τους στην ουκρανική κυβέρνηση, μαζί με τα σχέδια της Ρωσίας για κλιμάκωση της δικής της επέμβασης, μόνο νέο λουτρό αίματος μπορούν να γεννήσουν.
Πώς είναι επίσης δυνατόν, ανθρώπινος νους να μην ανατριχιάζει στις εικόνες που έρχονται καθημερινά από την Παλαιστίνη, από τις δολοφονίες μικρών παιδιών, αμάχων, από τους δολοφόνους του κράτους του Ισραήλ;
Και προσέξτε, οι εικόνες αυτές δεν είναι μόνο από τη Γάζα, αλλά και από τη Δυτική όχθη, γεγονός που αποκαλύπτει τα πραγματικά σχέδια των Ισραηλινών να ξεμπερδεύουν με τον παλαιστινιακό λαό με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης, που συνεχίζει να στηρίζει το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ.
Το κυνήγι του κέρδους όμως, των νέων αγορών και σφαιρών επιρροής, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για την πρωτοκαθεδρία, δεν αφήνει περιθώρια για συναισθηματισμούς, που αφορούν στην ανθρώπινη ζωή, στο περιβάλλον ή στην ευημερία των λαών.
Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους είναι αποφασισμένοι να πατήσουν επί πτωμάτων για την ικανοποίηση των συμφερόντων τους, είναι στυγνοί δολοφόνοι.
Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το λάβει καλά υπ’ όψιν του ο ελληνικός λαός, αν σκεφτεί κανείς πόσο μπλεγμένη είναι η χώρα μας σε όλες αυτές τις αντιθέσεις με ευθύνη της σημερινής, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Πολύ περισσότερο τώρα που η πολεμική προετοιμασία της ΕΕ, έχει ξεκινήσει. Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο μεγαλοτραπεζίτη Ντράγκι που συστήνει επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία.
Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι.
Αλήθεια πόσο απέχει αυτή η συζήτηση με διαφορετικά ονόματα και συγκυρίες, από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από την πείρα του λαού μας, από τις σταθερές συμμαχίες που πάντα θα μας έσωζαν και πάντα μας πουλούσαν όταν έληγαν τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων. Έτσι δεν έγινε το ’22, το ’40, στην διχοτόμηση της Κύπρου, μέχρι και σε θερμά επεισόδια όπως τα Ίμια.
Η αλήθεια είναι ότι ο λαός ήταν πάντα μόνος του απέναντι στα συμφέροντα των αστικών τάξεων, το πολιτικό προσωπικό στην ναζιστική εισβολή διάβηκε μέχρι το Κάιρο, ενώ το ΚΚΕ έμεινε εδώ μαζί με το λαό και έγραψε την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης.
Εμείς σήμερα εξετάζοντας την ιστορική πείρα, αναλύοντας και τα σύγχρονα γεγονότα, ενημερώνουμε τον λαό, πάμε κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα. Έχουμε έτοιμο σχέδιο που ανοιχτά το συζητάμε με όλο το λαό, για το πώς πρέπει το εργατικό κίνημα να σταθεί απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, πως πρέπει να σταθεί ακόμα και σε ένα ενδεχόμενο πολέμου, κάτι που είναι στο DNA του καπιταλισμού. Μόνο το χρόνο και το χώρο δεν γνωρίζουμε.
Θα ήταν μέγιστο ατόπημα για ένα επαναστατικό ΚΚ να μην επεξεργάζεται τη θέση του για αυτά τα ενδεχόμενα. Αυτές οι πλευρές είναι που οδήγησαν επαναστατικά κόμματα στον Β’ Παγκόσμιο να διαλυθούν, να περάσουν ή με τον αντίπαλο ή σε οπορτουνιστικές θέσεις που τις πλήρωσαν οι λαοί πολύ ακριβά.
Για μας είναι ξεκάθαρο:
Οι κομμουνιστές, όπως πάντα στην ηρωική Ιστορία μας, θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Για να συντριβεί ο όποιος ξένος εισβολέας εάν τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα.
Ταυτόχρονα όμως επισημαίνουμε από τώρα ότι δεν θα δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που θα κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του.
Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού
Αυτά είναι τα πραγματικά διδάγματα του αγώνα και της ΕΑΜΙΚΗΣ Αντίστασης
Η ακούραστη δουλειά των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών για να δυναμώσει αυτή η προοπτική είναι η καλύτερη τιμή στους τιμημένους νεκρούς μας !
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της ΟΠΛΑ, του ΔΣΕ, των κατοπινών δύσκολων χρόνων των διώξεων, των φυλακίσεων και των εξοριών.
Γράψαμε ιστορία, συνεχίζουμε, θα νικήσουμε!
