Του Μιχάλη Γουβαλάρη
Στο δρόμο υπήρχε ο αέρας της εκτροπής τα Εξάρχεια έβραζαν , οι δρόμοι αποκλεισμένοι από διμοιρίες των ΜΑΤ, περίεργοι κρότοι ακουγόντουσαν από διάφορα μέρη. Μύρισε Βία . Είχαν γίνει μεγάλες πορείες διαμαρτυρίας ενόψει ψήφισης του μνημονίου άλλα την ήμερα εκείνη πραγματικά μύριζε Βία. Περίεργοι κουκουλοφόροι που λες και επιζητούσαν πλέον όχι το μπάχαλο της αναρχικής τους έκστασης άλλα πλέον κάτι παραπάνω . Κάτι που να κάνει το σύστημα να τρικλίζει και να καταρέει .
Και μέσα στη Βουλή μια Αξιωματική Αντιπολίτευση (της Ν.Δ.) που… δεν ήξερε τίποτα για το έγκλημα . Ένας ΣΥΡΙΖΑ που κάγχαζε, μεθούσε πολιτικά, απειλούσε, ήθελε να βγει στην Πλατεία και να οδηγήσει εκείνος μέσα στο πλήθος.
Το μόνο Κόμμα που είχε ωριμότητα το ΚΚΕ. Τα στελέχη του διαδηλώνουν άλλα και περιφρουρούσαν. Δεν φόρεσαν ΠΟΤΕ κουκούλες ούτε μάτωσαν τα πεζοδρόμια της Αθήνας.
Κάποια στιγμή που τα κύματα των διαδηλωτών κύκλωναν την Βουλή. Ακούστηκε ότι υπήρχαν νεκροί στην τράπεζα της MARFIN. Νέοι άνθρωποι εργαζόμενοι στη τράπεζα αποκλεισμένη από διαδηλωτές τους αφήσαν να καούν. Δεν άφησαν την πυροσβεστική οι κουκουλοφόροι να σώσουν τους εργαζόμενους στην τράπεζα. Τρείς νέοι νεκροί και ακόμα δεν βρέθηκαν οι δήθεν διαδηλωτές.
Η θυσία των εργαζομένων πρέπει να δικαιωθεί με την τιμωρία των ενόχων.
