ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ… ΚΑΠΟΤΕ ΚΛΑΙΜΕ

Το Σάββατο 22 Ιουνίου 2019 γράψαμε ένα άρθρο για το ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ που έχουμε και τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνει η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που ερχόταν.

Η πρότασή μας επαναλαμβάνεται σήμερα ως εξής. Λέγαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, τί μπορεί να προκύψει από τον τρόπο που εκλέγεται σήμερα ο αρχηγός του ελληνικού κράτους με συνωμοτικές διαδικασίες μεταξύ των κομμάτων και δεσμευμένος, για τα κόμματα και όχι για την ΕΛΛΑΔΑ.

Σημασία έχει να έχουμε επικεφαλής του κράτους έναν άνθρωπο που πρέπει να εκλέξει ο ελληνικός λαός, μακριά από κομματικές παρεμβάσεις και συμφέροντα.

Είναι ευκαιρία τώρα με τη συζήτηση που γίνεται για την ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, να τεθούν στον ελληνικό λαό τα παρακάτω ερωτήματα:

1. ΕΙΔΟΣ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας είχε γίνει κάποιο ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για το οποίο είχε κατηγορηθεί η τότε δικτατορία για ανελεύθερο και είχε αναγνωρίσει την ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με πρόεδρο το Γ. Παπαδόπουλο.

Στο Δημοψήφισμα του 1974 πάλι η τότε Κυβέρνηση Καραμανλή κατηγορήθηκε ότι το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ούτε ΔΙΚΑΙΟ ήταν ούτε ΕΛΕΥΘΕΡΟ, επειδή μετά τη ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ στο δημοψήφισμα εκείνο, απουσίαζε ο πρώην ΒΑΣΙΛΕΥΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ, όχι βέβαια με τη θέλησή του όπως είχε γίνει στο προηγούμενο επί δικτατορίας, αλλά επειδή δεν τον είχε καλέσει ο ΨΕΥΤΟΕΘΝΑΡΧΗΣ σκοπίμως. Ο τότε βασιλεύς ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ μετά την αποτυχία της προσπάθειάς του να ανατρέψει τη δικτατορία το Δεκέμβριο του 1967 έφυγε στην Ιταλία. Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ πολλές φορές τον είχε διαβεβαιώσει πως με τον ερχομό του στην Ελλάδα θα τον καλούσε να αναλάβει τα καθήκοντά του, πράγμα που όχι μόνο ΔΕΝ έκανε, αλλά ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ  του αναγνωρίζοντας το Κ.Κ.Ε. ως νόμιμο.

Σ’ αυτό το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, έπειτα από πιέσεις και προπαγάνδα αναγνωρίστηκε η ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που ήθελε ο ΨΕΥΤΟΕΘΝΑΡΧΗΣ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, που όπως αποδείχτηκε ενδιαφερόταν ο ίδιος για την αρχηγία του ΚΡΑΤΟΥΣ.

Για το λόγο αυτό και σαν πρώτο Πρόεδρο έβαλε άνθρωπο “του χεριού του” τον Κ. ΤΣΑΤΣΟ, που ως βοηθό του στη Ν.Δ. τον είχε “σήκω-κάτσε”. Έπειτα από λίγο χρόνο όταν  ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ αποχώρησε από την ΠΡΟΕΔΡΙΑ, ανήλθε ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, φθάνοντας στο σκοπό του και το στόχο που είχε θέσει εξ’ αρχής.

Ακολούθησαν κι άλλοι Πρόεδροι χωρίς ν’ αφήσουν ιδιαίτερο στίγμα. Το μόνο που μπορεί κανείς να θυμηθεί είναι ο υπέροχος λόγος του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ στον Πρόεδρο των Η.Π.Α. που είχε επισκεφθεί την Ελλάδα.

Στη συνέχεια ο κάθε επόμενος Πρόεδρος είτε αμφισβητούταν από το σύνολο του ελληνικού λαού, είτε ήταν τελείως αδιάφορος. (Πολλοί δε εξ αυτών κατηγορούνταν για παρανομίες). Και φτάσαμε στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ που Πρόεδρος ορίστηκε με πρότασή του ο κ. Παυλόπουλος, που από την πλειοψηφία του λαού και των ΜΜΕ κατηγορείτο ότι παριστάνει τον ουραγό της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα σταθούμε στο σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά θα μιλήσουμε για το νέο ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, μια και ήρθε ο χρόνος της αντικατάστασής του.

Με την ευκαιρία που δίνεται και για τροποποίηση του Συντάγματος, μήπως είναι ώρα να μιλήσουμε και για το είδος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που θέλουμε ως ΕΛΛΗΝΕΣ και σε ποιες μορφές του κράτους μας γνώρισε την επιτυχία στο παρελθόν μέχρι με την επανάσταση του 1967;

Επίσης μας δίνεται η ευκαιρία να αποφασίσει ο λαός για κάποια πράγματα που πρέπει ο ίδιος να αποφασίσει με ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ και ΔΙΚΑΙΟ.

Έτσι λοιπόν η πολύ καλή Κυβέρνηση της Ν.Δ., που υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, να ζητήσει και τη γνώμη του για βασικά πράγματα, όπως το είδος του ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ που επιθυμεί, την αναγνώριση των διεθνών συμβάσεων της προηγούμενης Κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ και την καθιέρωση του ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ως ΒΑΣΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Τρία λοιπόν είναι τα θέματα που ΠΡΕΠΕΙ να τεθούν στον ελληνικό λαό με ένα ΝΕΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

ΠΡΩΤΟ:              Ποιο πολίτευμα επιθυμείτε;

                              Α. Βασιλευόμενη Δημοκρατία.

                              Β. Προεδρική Δημοκρατία.

ΔΕΥΤΕΡΟ:          Ποια η άποψή σας για τη συμφωνία των Πρεσπών;

                              Α. Ναι.

                              Β. Όχι. Τροποποίηση χωρίς το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

ΤΡΙΤΟ:                Ο Χριστιανισμός ως βασική θρησκεία του κράτους;

                              ΝΑΙ

ΟΧΙ

Η Κυβέρνηση εφόσον επιθυμεί να είναι πραγματικά “Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ”, οφείλει να διορθώσει τα σφάλματα του παρελθόντος, με τη συμμετοχή του λαού σε βασικά θέματα, όπως τα αναφερόμενα σε ένα άρθρο μας παλαιότερα.

Γράφαμε: ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΔΕΛΦΟ ΣΟΥ: “ΘΕΕ ΜΟΥ, ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΤΟ ΦΩΣ  ΣΟΥ”.

Αυτό ζητάμε και τώρα, ο Μεγάλος και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ να φωτίσει την παρούσα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ να δώσει στο λαό τη δυνατότητα με το προτεινόμενο ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ να έχει συμμετοχή στη ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Θωμάς Μπαλαούρας

Συντ/ρχης ε.α.