Η πληγή με τα αδέσποτα σκυλιά μεγαλώνει, καθώς η λανθασμένη ή μάλλον η ανύπαρκτη διαχείριση του προβλήματος οδηγεί σε αδιέξοδες καταστάσεις, τόσο για τους πολίτες όσο και για τις φιλοζωικές οργανώσεις, αλλά και τα ίδια τα ζώα. Το πρόγραμμα στείρωσης καρκινοβατεί, οι αγέλες δεν σπάνε, άνθρωποι των φιλοζωικών τρέχουν να πληρώσουν τα πρόστιμα που καταλογίζει η Αστυνομία για ζώα χωρίς ταυτότητα, και οι εντάσεις δίνουν και παίρνουν. Οι Δήμοι είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση του προβλήματος και θα μπορούσαν να ενταχθούν σε προγράμματα και να εξασφαλίσουν κονδύλια, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ούτε ένα θετικό παράδειγμα επ’ αυτού. Παίρνουν κάποια κονδύλια από το κράτος για στειρώσεις, κυνοτροφεία κλπ, αλλά στον βαθμό που χρήματα διοχετεύονται σε φιλοζωικές οργανώσεις, δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτών των οργανώσεων να αναγκάζονται να αναπληρώνουν τις υποχρεώσεις άλλων φορέων. Αρκετοί πολίτες εγκαταλείπουν ζώα σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο κοντά στον Αχελώο, με αποτέλεσμα τα υψώματα να έχουν γεμίσει από πτώματα ζώων τα οποία καταλήγουν από ασιτία ή επειδή κατασπαράσσονται από αγέλες. Στο κυνοτροφείο, στο οποίο οι φιλοζωικές φιλοξενούσαν πάνω από 100 σκυλιά, έχουν απομείνει μόνο 40.
Αδέσποτη ζωή, αδέσποτοι θάνατοι, αδέσποτες επιθέσεις σκυλιών και αδέσποτη πολιτική απέναντι σ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα.
