«Ιεροθέου του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου πολλά τα έτη»
Γράφει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας κάθε ημέρα του χρόνου τιμά τη μνήμη, ενός ή περισσοτέρων Αγίων. Θεωρεί τους Αγίους μεγάλες προσωπικότητες, που διέπρεψαν σε αρετή, σε αγώνα και σε διάκριση, «Αστήρ αστέρος διαφέρει εν Δόξη», διακηρύσσει ο λόγος του Θεού. Ο Αγιορείτης ΆγιοςΠαΐσιος μας λέει: «…Την Ορθοδοξία μας ως Έλληνες την οφείλουμε στο Χριστό μας και στους Αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας…». Την Παρασκευή, 4 Οκτωβρίου 2019, η Εκκλησία μας γιορτάζει τον πρώτο Επίσκοπο Αθηνών, Άγιο Ιερόθεο. Ο Ιερόθεος γεννήθηκε στην Αθήνα από πλούσια οικογένεια λίγα χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού μας. Ο Άγιος ήταν φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου.
Αφού διδάχθηκε την πίστη του Χριστού μας από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον διδάσκαλό του.Σύμφωνα με την παράδοση ο Επίσκοπος Ιερόθεος παραβρέθηκε μαζί με τους Αποστόλους στην Κοίμηση της Παναγίας μας στην Ιερουσαλήμ.
Εκοιμήθησε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου στο Άγιο Όρος και στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.Την ήμερα αυτή είναι και τα ονομαστήρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου της Ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίουκ.κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ.
Μικρή αναφορά στον ΑΞΙΟ και Κορυφαίο Ιεράρχη της Εκκλησίας μαςκ.κ. Ιερόθεο.
Είκοσι τέσσερα χρόνια, ο ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου, ο χαρισματικός ηγέτης, μαχητής και λόγιος Ιεράρχης της Εκκλησίας μας, κ.κ. Ιερόθεος, συμπλήρωσε ως Μητροπολίτης στην Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. Η Ναύπακτος ήταν η πρώτη Πόλη- έδρα- Επισκοπής από το 343μ. Χ.
Η απλότητα, η ηθική ακεραιότητα, η καλοσύνη, η εμμονή του στην Ορθόδοξη Πίστη, στις παραδόσεις της Εκκλησίας και η απέραντη αγάπη προς τους πιστούς Χριστιανούς, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του μεγάλου και ΑΞΙΟΥ πνευματικού μας πατέρα.
Ο Ιερόθεος, κατά κόσμο Γεώργιος Βλάχος, γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1945 όπου έλαβε τις εγκύκλιες σπουδές του. Τις Γυμνασιακές του σπουδές τις ολοκλήρωσε στο Αγρίνιο και στη συνέχεια μετά από εξετάσεις εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, από το 1964 έως το 1968, όπου έλαβε το Πτυχίο του Θεολόγου με βαθμό «ΑΡΙΣΤΑ».
Ο Γεώργιος μεγάλωσε και έλαβε από τους γονείς του, Σωτήριο και Ευτυχία αλλά και από τη θεία του την Παρασκευή, αδελφή της μητέρας του, εκκλησιαστική ζωή, αγάπη καθ΄ότι ήταν και αυτοί άνθρωποι της εκκλησίας, άνθρωποι του Θεού.
Από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου με τίτλο: «Βιογραφικά και αυτοβιογραφικά των γονέων μου Σωτηρίου και Ευτυχίας και της θείας μου Παρασκευής Καραγιάννη», καταθέτουμε τρεις γραμμές με πολύ νόημα. Από τον αείμνηστο πατέρα του: «…Αν θάλασσα περάσης και ποταμούς διαβής, τον πατέρα σου μη λησμονής…». Από την αείμνηστη μητέρα του: «…Ο Θεός να σε προστατεύση και να σε ευλογήση σε όλη σου τη ζωή» και από την αείμνηστη θεία του: «…και σκέπτομαι πόση ζημιά κάνουν οι έπαινοι και οι επιτυχίες. Ας είμεθα σαν το ήσυχο ρυάκι που ποτίζει, δροσίζει χωρίς θόρυβο…» και ο Σεβασμιώτατος κλείνει το διάλογο με τα αγαπημένα του πρόσωπα: «Σας θεωρώ ένα Άγιο Δισκοπότηρο, που προσέφερε η οικογένειά μας εις τον Θεόν και προσεύχομαι, κανένα βέβηλο χέρι να μην αγγίξει επάνω σας. Όπως αρχίσατε την αγγελική πολιτεία, με φλόγα και αγάπη δια τον Θεόν και προς Δόξαν του Αγίου Ονόματός Του, έτσι να συνεχίσετε και να παραδώσετε την ψυχήν σας εις τον Θεόν».
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, μαζί με ομάδα συμφοιτητών του, ασχολήθηκε με την Πατρολογία και την καταγραφή των χειρογράφων που διασώζονται στις βιβλιοθήκες των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Ιδιαίτερα εντρύφησε στην διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Ως νέος και άριστος επιστήμονας θα μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό και ακολούθως να εξελιχθεί σε Πανεπιστημιακός Δάσκαλος. Όμως, τον εκλεκτό αυτόν επιστήμονα τον κέρδισε η Εκκλησία. Έτσι προτίμησε να γίνει ο Δάσκαλος των ψυχών μας, να γίνει ο Πνευματικός μας οδηγητής και εξομολογητής. Ο Γεώργιος μόλις πήρε το πτυχίου του, γεμάτος όρεξη για δουλειά, πήγε κοντά στον Πνευματικό του Πατέρα αείμνηστο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρό Καλλίνικο.
Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος, από την Ανάληψη (Δερβέκιστα) Θέρμου, τοποθετήθηκε Μητροπολίτης στη Μητρόπολη αυτή το 1967, αφού πρώτα υπηρέτησε, για πολλά χρόνια, ως Πρωτοσύγκελος στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ο Γεώργιος γνώρισε το Γέροντά του το 1959 στο Αγρίνιο σ΄ένα Οικοτροφείο.
Κοντά στον Καλλίνικο, πρόσφερε σημαντικό πνευματικό έργο και διδάχθηκε πολλά. Έγινε λαϊκός Ιεροκήρυκας κηρύττοντας το λόγο του Θεού σε όλη την περιφέρεια της Μητροπόλεως. Την είσοδό του στην μοναχική ζωή και την ιεροσύνη την εκδήλωνε ποικιλοτρόπως. Ήθελε πολύ να έλθει αυτή η ώρα, γνώριζε όμως ότι αυτό το γεγονός είναι γεγονός προσωπικής ευθύνης. Κάποια ημέρα είπε το “ναι” στο Γέροντά του.
Τότε ο Ιεράρχης σηκώθηκε από την καρέκλα του Γραφείου του και ασπάστηκε το Γεώργιο. Ακολούθησε η έγγραφή του στο δοκιμολόγιο της Ιεράς Μονής της Αγίας Παρασκευής Γιαννιτσών. Ο Καλλίνικος προγραμμάτισε την κουρά του για τις 12 Σεπτεμβρίου 1971 ημέρα Κυριακή, κατά την διάρκεια του Εσπερινού στην Αγία Παρασκευή. Το όνομα που του έδωσε ήταν το όνομα του Γέροντός του Ιεροθέου τιμώντας έτσι τον Αείμνηστο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Ιερόθεο.
Μετά την κουρά πηγαίνει στο Άγιο Όρος για περισσότερη προσευχή και να προετοιμασθεί για τη χειροτονία του σε Διάκονο, που θα γινόταν στις 10 Οκτωβρίου 1971. Ο Άγιος Ιεράρχης στην τελετή χειροτονίας του Ιεροθέου εις Διάκονο μεταξύ των άλλων είπε: «Οσιολογιώτατε Υποδιάκονε Ιερόθεε, Ιστορική και φοβερά είναι η παρούσα στιγμή δια σέ. Πρόκειται να εισέλθης εις τα Άγια των Αγίων. Πρόκειται να αναβής εις όρος υψηλόν, το όρος της Ιερωσύνης. Πρόκειται να ανυψωθής εις τον Ουρανόν. Πρόκειται να συνομιλής και μετά ανθρώπων, αλλά και μετά Αγγέλων. Πρόκειται να αναλάβηςφορτίον μέγα και να φέρης εις πέρας αίσιον βαρείαν, σπουδαίαν, υψίστηναποστολήν… Δεδικαιολογημένη η αγωνία σου και φυσικός ο φόβος σου…»
Στις 25 Ιουνίου 1972 ο Μητροπολίτης Καλλίνικος καθόρισε και την εις Πρεσβύτερο χειροτονία του. «…Ευχάριστος η θέσις μου, διότι η άχρι τούδε πολιτεία σου, ως μαθητού, ως Φοιτητού, ως Θεολόγου, ως Ιεροδιακόνου, πολλάς ελπίδας παρέχουν, ότι θα τιμήσης τον τιμήσαντά σε Θεόν…» Στο τέλος της Λειτουργίας προχειρίστηκε σε Αρχιμανδρίτης. Ο Σεβασμιώτατος παρέδωσε τον Σταυρό που του άφησε ο Γέροντάς του, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεος και τον φόρεσε στον χειροτονηθέντα Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο.
Αργότερα με την Διαθήκη του άφησε και την μίτρα του αειμνήστου Ιεροθέου, στον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο. Μετά από λίγο καιρό τον χειροθέτησε Πνευματικό. Κοντά στον Καλλίνικο ο Ιερόθεος παρέμεινε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μαθητευόμενος στην εκκλησιαστική ζωή και αποκτώντας εκκλησιαστικό φρόνημα.
Με την παιδεία, την ευγλωττία, την ειλικρίνεια, την τιμιότητα, το γνήσιο καλόκαρδο χαμόγελό του, διοργάνωνε ομιλίες, λειτουργούσε τα Κατηχητικά Σχολεία και τις Κατασκηνώσεις της περιοχής, διηύθυνε και μιλούσε σε Ιερατικά Συνέδρια της Μητροπόλεως. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρέτησε κοντά στους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και οπλίτες της 2ας Μεραρχίας Στρατού.
Το 1987 έρχεται στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας κοντά στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη και νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Στη Μητρόπολη αυτή ο Ιερόθεος αναλαμβάνει υψηλά καθήκοντα αρχίζοντας τις περιοδείες του ως Ιεροκήρυκας σε όλη την περιφέρεια της Μητροπόλεως. Μετά από τη Μητρόπολη αυτή πηγαίνει, για να υπηρετήσει ως Ιεροκήρυκας, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος μακαριστό Σεραφείμ.
Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών ο Ιερόθεος υπηρετεί για οκτώ χρόνια. Παράλληλα με το έργο του Ιεροκήρυκα εκτελούσε χρέη Διευθυντού Νεότητας της Αρχιεπισκοπής καθώς και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Νεότητας. Από τη θέση αυτή διοργάνωσε Συνέδρια, ημερίδες για τους υπεύθυνους των Κατηχητικών Σχολείων και επόπτευε όλα τα Πνευματικά Κέντρα των Ενοριών της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, αφού προηγήθηκε πρόσκληση του Πατριάρχου Αντιοχείας Ιγνατίου, δίδαξε την Ελληνική Γλώσσα και παρέδιδε μαθήματα «Χριστιανικής Ηθικής» στους φοιτητές της Μπελεμεντείου Θεολογικής Σχολής «Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός» στο Πανεπιστήμιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας στο Βόρειο Λίβανο. Ο Ιερόθεος δέχθηκε τιμητική πρόσκληση από τον Πατριάρχη να αναλάβει Σχολάρχης στη Θεολογική Σχολή του Πατριαρχείου αλλά οι πολλές υποχρεώσεις του στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών δεν του επέτρεψαν.
Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, με αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών μακαριστού Σεραφείμ αλλά και της Ιεράς Συνόδου τοποθετήθηκε στην Εθνική Επιτροπή κατά του AIDS, στον ΟΚΑΝΑ, στο Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων, στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, Πρόεδρος της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επί των Ταυτοτήτων, της Επιτροπής για τη συλλογή υπογραφών για την διενέργεια του Δημοψηφίσματος, Πρόεδρος της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, μέλος της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Εκμετάλευσης και κακοποίησης των παιδιών, Επιστημονικός Σύμβουλος στην Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής και αλλού.
Το 1992 ανέπτυξε τις θέσεις της Εκκλησίας για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος στην Ειδική Διακομματική Επιτροπή της Βουλής. Ήταν και είναι ομιλητής σε Ιερατικά, Θεολογικά και Επιστημονικά Συνέδρια που διοργάνωσαν Μητροπόλεις, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η Ιερά Σύνοδος και άλλες Θρησκευτικές Οργανώσεις.
Υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση και λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος και για πολλά χρόνια ήταν παραγωγός εκπομπής. Το χρόνο που ήταν στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, ίδρυσε Μοναστική Αδελφότητα και στη συνέχεια λειτούργησε στην Ιερά Μονή Γενεθλίου της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.
Στις 19 Ιουλίου 1995 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκτιμώντας την προσφορά, την προσωπικότητα και το σημαντικότατο έργο, εκλέγει νέο Μητροπολίτη Ναυπάκτου τον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο έγινε την 20ή Ιουλίου, εορτή του Προφήτου Ηλία, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αθηνών.
Η ενθρόνιση του νέου Ιεράρχη έγινε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, στις 10 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους. Ο Σεβασμιώτατος στον ενθρονιστήριο λόγο του είπε προς τον Κλήρο και το λαό της Μητροπολιτικής του περιφέρειας: «…Σας δίνω την καρδιά μου και ζητώ την δική σας…».
Ως Μητροπολίτης ο κ. Ιερόθεος πρόσφερε και προσφέρει τεράστιο κοινωνικό έργο. Έχει την ικανότητα να συνδυάζει την ιερότητα με την απλότητα, έχει το χάρισμα να έρχεται κοντά στους πιστούς χωρίς να λαϊκίζει, είναι το στήριγμα όλων των πιστών, πτωχός υλικά αλλά για όλους μας είναι ο πλουσιότατος Πνευματικός Δάσκαλος. Είναι η προσωποποίηση της αγάπης και της καλοσύνης.
Άξιος Ποιμενάρχης, εξομολογητής, παιδαγωγός, διάφανος, αγωνιστής της Εκκλησίας του Χριστού μας, άκαμπτος, λόγιος όσο λίγοι Αρχιερείς, συγγραφέας με λόγο απλό και κρυστάλλινο, φιλόσοφος, ιστορικός, ταπεινός, πράος, είναι μια χαρισματική προσωπικότητα. Στη Ναύπακτο συνέστησε τους Συνδέσμους Αγάπης σε όλους τους Ιερούς Ναούς με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Ίδρυσε Σχολή Βυζαντινής Σχολής.
Κάθε καλοκαίρι λειτουργούν οι παιδικές κατασκηνώσεις για όλους τους νέους της περιοχής. Είναι Πρόεδρος σε Κληροδοτήματα της Πόλης. Διοργανώνει και μιλάει σε Συνέδρια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ημερίδες για Εκπαιδευτικούς, Επιστημονικούς Φορείς, φοιτητές και μαθητές, σε Κληρικούς και Συλλόγους.
Η πορεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιεροθέου φωτίζεται από το φως του Χριστού. Ο Άξιος αυτός Ιεράρχης είναι μια στιβαρή προσωπικότητα που διακονεί επί είκοσι χρόνια την Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και μπορούμε να αντλούμε ασταμάτητα δύναμη, αγάπη και άφθονη πνευματική τροφή μέσα από τους λόγους του και τα γραφόμενά του.
Ο κ. Ιερόθεος θεωρείται ο πολυγραφότερος Έλληνας Κληρικός, αφού έχει γράψει περισσότερα από ογδόντα πολυσέλιδα βιβλία Θεολογικού, Εκκλησιαστικού και Κοινωνικού περιεχομένου. Όλα του τα βιβλία είναι βασισμένα στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Περισσότερα από τριάντα έχουν μεταφρασθεί σε πολλές ξένες γλώσσες όπως, Τσέχικα, Ρουμάνικα, Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Αραβικά, Ρωσικά, Κινέζικα, Βουλγάρικα, Σέρβικα, Ουκρανικά, Ουκρικά. Το βιβλίο του με τίτλο «Το Πρόσωπο στην Ορθόδοξη Παράδοση» για την πενταετία 1990 έως 1995 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, η δε βράβευση έγινε από την ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών το 1996.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Βίβλοι ανοίγονται», ‘Βιβλιοκριτικές και πρόλογοι σε βιβλία 1995 – 2015’. Ο ίδιος στον πρόλογό του γράφει: «…τα όσα έγραψα για τα βιβλία, είτε διατυπώνοντας το περιεχόμενό τους είτε προλογίζοντάς τα, κατά τη διάρκεια της εικοσαετίας της επισκοπικής μου διακονίας (1995 – 2015) δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο, καθώς επίσης δημοσιεύονται και μερικοί πρόλογοι σε βιβλία μου που μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες…» Στο βιβλίο του αυτό ο Σεβασμιώτατος καταχώρησε και για τα δικά μου βιβλία που προλόγισε γι’ αυτό για άλλη μια φορά τον ευχαριστώ δημόσια.
Αρθρογραφεί σε εφημερίδες, «Το Βήμα», «Ελεύθερο Τύπο», «Τα Νέα», «Απογευματινή», Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία», «Κόσμος του Επενδυτή», σε περιοδικά, στον Τοπικό τύπο καθώς και στην εφημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου «Εκκλησιαστική Παρέμβαση».
