H 25η Μαΐου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς (World Thyroid Day) από το 2008 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ) η οποία στη συνέχεια υιοθετήθηκε και από τις ιατρικές εταιρείες των λοιπών ηπείρων.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Θυρεοειδούς είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού τόσο για τη σημασία του αδένα στην ομαλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού όσο και για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των διαταραχών του.
Ο θυρεοειδής αδένας, που συχνά αναφέρεται ως απλά θυρεοειδής, είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενδοκρινείς αδένες του ανθρώπινου οργανισμού. Βρίσκεται στο μπροστινό και κάτω μέρος του λαιμού και ζυγίζει 10 γραμμάρια. Το όνομά του οφείλεται στο σχήμα του που μοιάζει με ασπίδα και προέρχεται από την ελληνική λέξη «θυρεός». Ο θυρεοειδής παίρνει το ιώδιο που προσλαμβάνει ο άνθρωπος μέσω των τροφών και παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες. Οι ορμόνες αυτές φεύγουν από το θυρεοειδή μέσω της κυκλοφορίας, μεταφέρονται σε κάθε ιστό του ανθρώπινου σώματος και συμβάλλουν στην ομαλή και αρμονική λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού. Επομένως η υγεία του θυρεοειδούς είναι εξαιρετικά σημαντική για τον άνθρωπο.
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι υπερτροφίες του θυρεοειδούς και οι βρογχοκήλες, τις οποίες οι Κινέζοι και άλλοι λαοί της Ανατολής θεράπευαν εμπειρικά με σκευάσματα πλούσια σε ιώδιο (στάχτη σφουγγαριών και κοραλλιών).Ο άμεσος σύνδεσμος ιωδίου και θυρεοειδούς αδένα αποδείχθηκε επιστημονικά μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1886, ο Γερμανός χημικός Όιγκεν Μπάουμαν (1846-1896) ανακάλυψε ότι ο θυροειδής περιέχει σχεδόν το 80% του ολικού ιωδίου του ανθρώπινου οργανισμού.
Η ενδοκρινική λειτουργία του θυρεοειδούς παρέμεινε σκοτεινή ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Ελβετός χειρουργός Εμίλ Κόχερ (1841-1917) απέδειξε οριστικά ότι ο θυρεοειδής αδένας είναι ενδοκρινές όργανο. Η ανακάλυψή του αυτή του χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας το 1909.
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνές. Επηρεάζουν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Οι πιο κοινές διαταραχές του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα αυξημένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), ο υποθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα μειωμένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), η βρογχοκήλη (η διόγκωση του θυρεοειδούς), οι θυρεοειδίτιδες (φλεγμονές του θυρεοειδούς) και ο καρκίνος του θυρεοειδούς. Ένα θλιβερό στοιχείο είναι ότι το 60% των πασχόντων από κάποια θυρεοειδοπάθεια δε γνωρίζει ότι ο θυρεοειδής τους δε λειτουργεί φυσιολογικά. Επίσης, η θυρεοειδική νόσος είναι συχνότερη στις γυναίκες παρά στους άντρες (πέντε έως οκτώ φορές περισσότερο).
Σήμερα η ιατρική διαθέτει περισσότερα εργαλεία από ποτέ προσφέροντας στοχευμένες ιατρικές παρεμβάσεις στους ασθενείς με νόσους του θυρεοειδούς αδένα.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΡΩΣΣΑΣ
